Het is weer tijd voor nieuw jargon. De Stuurgroep heeft al intellectueel eigendom op corporate limbo en de mailslinger. Maar nu thema’s als leiderschap en beslissingsvaardigheid in de kantoorjungle hoog op de agenda staan, kwam een nieuwe term tot leven. Aanschouw: de kantoorpolder.

Hybride werken kent alleen maar voordelen. Op dat ene grote nadeel na dan: hybride vergaderen. Daar moeten we per direct mee stoppen.

De column van Teun van de Keuken in de Volkskrant raakte mij diep. Hij stelde dat leiders in Nederland niets hoeven te doen. Leiderschap is lekker niksen. Daar ben ik het natuurlijk mee oneens. Want als leider kun je in Nederland alleen maar floreren, als je een prater bent.

Recentelijk verschenen er verschillende artikelen over de verpeste leiderschapsstijlen in de kantoorjungle. Ook De Stuurgroep schreef hier natuurlijk over. Dit geeft een duidelijk beeld bij wat we niet als leidinggevende willen. Maar wat willen we dan wel? Wij willen allemaal een saaie baas.

Dankzij verslaggeving van onder meer de Volkskrant en Het Financieele Dagblad, is duidelijk geworden dat zo’n 10% van werkend Nederland met een verschrikkelijke baas te maken heeft. Het percentage zal veel groter zijn als we niet alleen naar de overduidelijke situaties kijken, maar net wat verder dan onze neus lang is.

Er was euforie in Den Haag. Want, beste mensen, het Maatschappelijk Impact Team (MIT) is in het leven geroepen. Het kabinet past de tactiek toe die wij al te vaak zien in de kantoorjungle: verstoppertje spelen achter advies.

De strekking van dit stuk mag al duidelijk zijn in de titel. Want wat heb ik kantoor niet gemist. Nou hoor ik de cavalerie van moraalridders al op mij afstormen met termen als “eindelijk weer connecten met collega’s”, “nu pak je ook al die non-verbale communicatie op” of “nu kunnen we weer eens borrelen na werk”. Wat. Een. Lulkoek.

Cultuur is belangrijk in ieder bedrijf. Daar heeft een beetje corporate dan ook een quasi-gedegen beleid voor. En het liefste zelfs een paar mensen die zich fulltime bezighouden met het aanjagen van de gewenste cultuur. Maar de échte cultuur die grote bedrijven ademen is de MVP-cultuur. Wij doelen hier op de cultuur waar de Minimal Viable Powerpoint centraal staat.

Een vergelijking tussen sport en de kantoorjungle zijn wij hier bij De Stuurgroep niet vies van. Een specifiek onderdeel in die vergelijking is de scheidsrechter. Voor de kantoorjungle is die scheidsrechter de zogenaamde vrije markt. Het kapitalisme. Want die scheidsrechter zou, volgens oude wijsheden, onbevooroordeeld en eerlijk zijn. Zo blijven alleen de gezondste en beste bedrijven over in die kantoorjungle. Maar wat blijkt? De scheidsrechter is volledig verpest.

De uitvoering van innovatie kent vele vormen, smaken en gedaantes. Maar in de basis kun je het altijd herleiden tot één van de volgende twee situaties. De eerste situatie is dat de bestaande business het er maar even bij moet doen naast de bestaande werkzaamheden. De tweede situatie is dat de business stopt met wat zij aan het doen was en 180 graden omdraait om de nieuwe richting van dit innovatietraject op te marcheren.