Nu de nieuwswaardigheid weer een beetje is weggeëbd, is het recentelijk gepubliceerde rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) verbannen tot de boekenplank om een goede laag stof te gaan vangen. Want het gaat immers om toekomstige generaties. En die kunnen niet stemmen.

Hoewel ik sport machtig interessant vind en de Olympische Spelen natuurlijk de crème de la crème hiervan zijn, zette het me aan het denken over de kantoorjungle. In het specifiek over vacatures, waarbij er 10+ jaar aan ervaring wordt gevraagd in een vakgebied dat pas zeven jaar oud is. Of vacatures waarbij je nog net niet erbij ziet staan dat je goud moet hebben gehaald op de moderne vijfkamp en dat alle applicaties onder brons niet serieus genomen worden.

In aflevering veertien van De Stuurgroep Podcast hadden we het al over de vakantieperiode. Een van de Stuurgroepleden kwam na zijn vakantie terecht in een soort vacuüm, een light-variant van een existentiële crisis. Een korte terugblik op zijn eerste twee werkweken na even “afgeschakeld” te hebben in de Zwitserse alpen.

In de meest recente podcast praten we over vakbonden. Al snel komen we erachter dat we niet exact weten wat ze doen, dat ze gemixt in het nieuws komen en dat het concept misschien niet eens meer van deze tijd is. Wat is er aan de hand bij de vakbond? En kunnen we niet ‘gewoon’ zonder ze? 

Je kent ze wel. Levende documenten (ook wel ‘werkdocumenten’). Het klinkt als een fantastisch concept, maar als je er over nadenkt is het één grote fuckup. We nemen je mee in de wondere wereld van het levende document. Wanneer gebruik je ze wel en wanneer moet je ze vooral zo dood als mogelijk houden? Plus - gratis van het huis - wat tips hoe hiermee om te gaan.

Heel Nederland schreeuwde moord en brand toen Max Verstappen van de baan ketste op het circuit van Silverstone. De Britten zagen ‘hun’ Lewis winnen in zijn thuisrace en vonden dat de fout van de crash bij Verstappen lag. Het draait dus altijd om perspectief.

We kennen ze van het sportveld, maar ook in de kantoorjungle. Jonge talenten. Hoe zorgen we er voor dat die jonge talenten niet verzuipen onder de druk of verzuipen in het diepe?

Het zijn roerige tijden en een baan is daarin vaak bittere noodzaak om het hoofd boven water te houden. Hoe lekker zou het dan zijn als je niet ontslagen kunt worden?

Terwijl de ijskappen sneller smelten dan dat de Nederlandse politici formeren, stapelt het aantal problemen zich alsmaar op. Want kinderarmoede is een serieus probleem, de woningmarkt zit volledig op slot en het stikstofdossier springt om de haverklap de doofpot uit. De NOS vatte het pakkend samen: onze politici kunnen een hele berg aan adviezen bestuderen. Dit roept bij mij toch wel het gevoel op dat de beste stuurlui aan wal staan. Of erger nog: ze geven input.

In de terugkerende column “Je kunt het toch niet goed doen” proberen we een pauze te nemen van onze Nederlandse reflex van azijn zeiken over een onderwerp en onze waardering te formuleren. Of in ieder geval luchtigheid te brengen. Met deze keer: de vakantieperiode.