In de kantoorjungle, waar wij stuurgroepleden voornamelijk resideren, is het toch vaak allemaal politiek correct en vooral degelijk. Maar het treedt ook buiten de muren van de kantoorjungle: het lijkt wel of alles correct, degelijk en vooral niet te flamboyant mag zijn. Dat moet anders. Rot alsjeblieft op met je degelijkheid.

Stef Bos voorspelde met zijn nummer ‘Papa, ik lijk steeds meer op jou’ al dat we vroeg of laat onze ouders allemaal onze ouders worden. Maar, over het algemeen willen we ons eigen pad kiezen - eigenwijs dat we zijn. En bovendien anders zijn dan onze ouders. Helaas, we zijn gedoemd om een cocktail van onze (voor-)ouders te worden.

In de terugkerende column “Je kunt het toch niet goed doen” proberen we een pauze te nemen van onze Nederlandse reflex van azijn zeiken over een onderwerp en onze waardering te formuleren. Of in ieder geval luchtigheid te brengen. Met deze keer: hybride werken.

Of je nu werkt bij een grotere corporate of bij de lokale supermarkt: je hebt of krijgt te maken met digitalisering. Het is een hot thema in iedere organisatie. Vaak is het een modeterm voor het bezuinigen op personeelskosten, maar we doen het uiteindelijk allemaal voor de klant, toch? Hoever moeten we gaan met digitaliseren? En maken we daarmee onze sociale maatschappij niet kapot?

Wij leden van De Stuurgroep werken bij grote corporates. Daar gaat het allemaal om resultaat, vaak het resultaat voor de aandeelhouders. We hebben daarom ook een resultaatverplichting, want dat is wat ertoe doet. Eigenlijk is dat gek. Eigenlijk zou een inzetverplichting, ook wel inspanningsverplichting genoemd, de norm moeten zijn.

Je bent vast en zeker bekend met de (ochtend)routines van Dwayne “The Rock” Johnson, Marck Zuckerberg en Tim Cook. Ook de bewoners van de kantoorjungle worden gekenmerkt door hun routines (of het gebrek daaraan). Maar zijn routines nu écht noodzakelijk? Als je alle artikelen en onderzoeken mag geloven wel, maar er zijn genoeg mensen die het tegendeel bewijzen!

Het lijkt alsof we slechte zaken sneller benoemen dan we complimenten geven. We zien de goede dingen als vanzelfsprekend en delen dit juist niet met (on)bekenden online. Daar breng ik graag verandering in. En die verandering is mogelijk gemaakt door Arjan.

In de terugkerende column “Je kunt het toch niet goed doen” proberen we een pauze te nemen van onze Nederlandse reflex van azijn zeiken over een onderwerp en onze waardering te formuleren. Of in ieder geval luchtigheid te brengen. Met deze keer: meetings.

Werken, of beter gezegd het hebben van een baan, is voor velen een soort eerste levensbehoefte. Er moet brood op de plank komen. Maar veel mensen willen het op z’n minst ook wel een beetje naar hun zin hebben. En wat is dan “werken met passie”? Hoe vind je je passie? Of moet je van je passie je vak maken?

In de terugkerende column “Je kunt het toch niet goed doen” proberen we een pauze te nemen van onze Nederlandse reflex van azijn zeiken over een onderwerp en onze waardering te formuleren. Of in ieder geval luchtigheid te brengen. Met deze keer: je favoriete series.