In de terugkerende column “Je kunt het toch niet goed doen” proberen we een pauze te nemen van onze Nederlandse reflex van azijn zeiken over een onderwerp en onze waardering te formuleren. Met deze keer: de coronamaatregelen.

Een groot deel van Nederland zich stort in de stemwijzers, kieskompassen en maak-nou-eens-een-keer-een-keuze-hulptools. Zelf voel ik me uiteraard verheven boven het volk door daadwerkelijk partijprogramma’s te lezen (en af en toe erbij in slaap te vallen) om vervolgens terug te keren op planeet aarde en toch maar een stemhulp in te vullen. En wat blijkt? Ik sta midden in de politieke woestenij.

Strategie en beleid in het bedrijfsleven: het lijkt een wereld van verschil met de sportsector. Neem de rol van een Technisch Directeur. Iemand die primair verantwoordelijk is voor de kernzaken binnen een bedrijf. Het toneelspel en de VAR zijn niet nuttig om over te nemen uit de voetbalwereld, maar een directeur kernzaken is meer dan welkom.

Het moet een bekend fenomeen zijn voor velen in de huidige thuiswerkcultuur, tijdens het bellen met vrienden of tijdens het FaceTimen met familie: er staat altijd wel iemand op mute, terwijl hij of zij dat niet weet. Maar er zijn belangrijke, niet digitale momenten, waarop je niet op mute moet staan. Eén zo’n moment is begin maart, tijdens de Tweede Kamer verkiezingen.

In the middle of nowhere worden momenteel voetbaltempels in recordtempo uit de grond gestampt. Straks staan er (te) dik betaalde voetballers hun werk in te doen en dik betalende sponsoren beschikken weer over een flamboyante marketing uitlaatklep. Arbeidsveiligheid? Daar hebben ze in Qatar nog nooit van gehoord!

Je bent natuurlijk helemaal het mannetje of vrouwtje als je in je Model 3, ID3 of i3 (waarom al die drieën?) aansluit in de files op ons prachtige wegennet. Fully duurzaam, aware of future generations en een persoonlijke bijdrage leveren aan het Klimaatakkoord van Parijs. Of toch niet?

Luister, we moeten niet denken dat KLM al gered is in deze barre tijden. Dat maakte KLM-topman Pieter Elbers wel duidelijk. Want je kunt natuurlijk niet al die steunpakketten, leningen van de overheid, het aandeel van de overheid in het bedrijf, subsidies voor kerosine, en andere maatregelen bij elkaar optellen.

De corporate wereld voelt soms als een quasi-realiteit aan met al haar jargon, bijzondere rituelen en schimmige figuren. Een gevoel van ‘dat kan toch niet?’ kan je in deze situaties bekruipen. En dat gebeurde toen een toonaangevend bedrijf een volledige afdeling als vermist opgeeft.

Na het doorslaande succes van de 3 J’s in de Nederlandse muziek en de drie R’s van Rust Reinheid en Regelmaat die mijn oma mij als kind vaak vertelde, was het tijd voor een nieuwe afkorting met drie identieke letters. En dit zijn duidelijk de drie H’s. De drie H’s zijn relevanter dan ooit tevoren omdat ze kunnen helpen om een boodschap over te brengen in alle tijden.

De Nederlandse schaatsgekte werd op haar wenken bediend met het weer de afgelopen week. Maar de meevaller kwam met een nare nasmaak: ijzel, gladheid en code rood. Scholen gingen voor een dagje dicht en de weg op gaan werd afgereden. Mensen op sociale media schreeuwden moord en brand: vroegâh gebeurde dit niet.